Op 7 november heeft de gemeenteraad de begroting 2018 voor de gemeente Dinkelland besproken. Met het vaststellen van de begroting stelt de raad ook de kaders vast voor de uitgaven voor 2018.
De voorloper van de begroting is de perspectiefnota, die op 27 juni door de raad is behandeld en vastgesteld.
In deze perspectiefnota deed het college het voorstel om in 2018 1,6 miljoen te reserveren voor duurzaamheid, 1,5 miljoen voor maatschappelijk vastgoed. Deze voorstellen zouden in de begroting van 2018 verder worden uitgewerkt.
Ook zou het college bij de begroting komen met nadere uitwerkingen van 13 thema’s uit het sociaal domein, zoals het herijken van kleine subsidies, minimabeleid, hulpmiddelen, het vervangen van SW-ers door doelgroepers en vervoer.
Ten aanzien van dit laatste heeft Lokaal Dinkelland op 27 juni nog een amendement ingediend om dit niet bij de begroting te betrekken, maar in aparte raadsvoorstellen aan de raad voor te leggen. De coalitie stemde echter tegen.
Maar wat schetst onze verbazing toen we de begroting onder ogen kregen? Niets van wat het college heeft beloofd, is uitgewerkt en onderbouwd in de begroting voor 2018.
De raad wordt gevraagd om 1,6 miljoen voor duurzaamheid te reserveren zonder dat er plannen voor zijn. Er wordt 1,5 miljoen voor maatschappelijk vastgoed gereserveerd, weer zonder concrete onderbouwing. De raad wordt buitenspel gezet bij de invulling van belangrijke thema’s als duurzaamheid, maatschappelijke voorzieningen het sociaal domein.
Hoe mooi de begroting financieel ook mag lijken, de raad wordt monddood gemaakt.
Als de uitgaven voor bv. duurzaamheid maar binnen de gereserveerde 1,6 miljoen blijven, kan het college er mee doen wat ze maar zou willen.
In onze democratie moet de raad namens de inwoners van Dinkelland een kaderstellende en controlerende taak kunnen uitoefenen. En dat kan nu niet.
DAAROM HEEFT LOKAAL DINKELLAND TEGEN DE BEGROTING 2018 GESTEMD.
